Vandaag zou je jarig zijn 11-11-2025

Je liefde, je kracht,

je warmte en je lach.

Die mis ik nog steeds, 

iedere dag.

Alweer het zevende jaar dat je er niet meer bent op de dag dat je jarig zou zijn. Ondanks dat er geen dag voorbij gaat dat ik niet aan je denk, denk ik vandaag extra veel aan je. Deze dag laat ik niet zomaar voorbij gaan want ik ga natuurlijk bloemen op je graf leggen. Ook zullen de mooie en fijne herinneringen aan je de boventoon voeren. 

Het is vandaag ook Sint Maarten en dan komen er kinderen in ruil voor iets lekkers zingen aan de deur. Je genoot daar altijd zo van.

Al met al is het geen verdrietige dag maar ik had toch wel heel graag gehad dat je nog op aarde geweest zou zijn om je verjaardag samen met me te vieren.

Figo's vijfde verhaaltje voor op de facebookpagina van Balkonkater Dorus

Afgelopen zondag was het alweer tijd dat ik mijn verhaaltje op de facebookpagina van Doorie mocht schrijven. Alweer mijn vijfde verhaaltje. 

Wat vliegt de tijd toch! Vinden jullie dat nu ook?

Deze keer ga ik over iets miauwen wat me al zeker twee maanden bezig houdt. Ik weet namelijk niet of het echt gebeurd is of dat ik het gedroomd heb.

Het is namelijk het volgen: 

Mijn vrouwtje ging in juli met haar vriendinnen naar Nijmegen die daar de Nijmeegse Vierdaagse gingen doen. Vrouwtje liep niet hoor ze heeft dat tot en met 2019 wel gedaan maar nu kan zij dat niet meer. Ze ging mee om hen te supporten. Toen Zorro, die zijn huis heeft bij Angeline Boom in Havelte, dit hoorde nodigde hij me uit om bij hem en zijn mensen te komen logeren. Dat leek me wel wat hoewel mijn oppasvrouwtje altijd naar me toekomt als mijn vrouwtje een paar dagen weg is. Ik moest mijn slaapmand en brokken meenemen want Zorro is al lang een senior en krijgt oude poezenbrokken. Toen vrouwtje haar vriendinnen haar die dag kwamen ophalen namen ze mij ook mee om me bij Zorro in Havelte af te zetten dat was wel een beetje om maar dat vonden ze geen probleem.

En toen begon het feest. Ik heb het geweldig gehad. Ze hadden zelfs een penning die ze mee om deden zodat ik door het kattenluik kon. De man van Zorro had voor ons een poezentent gemaakt in de tuin waarin we heerlijk konden chillen. We gingen ook heerlijk chillen met onze billen in het hoge gras. Heerlijk vond ik dat want thuis heb ik geen gras in mijn tuin. Er werd mij wel verteld dat ik geen vogels mocht vangen in zijn tuin want dat vond het vrouwtje van Zorro niet goed maar ik vang geen vogels dus dat was een geen punt (er vlogen heel veel mussen in zijn tuin)

Ook had de man van Zorro twee hengels gehaald zodat we konden vissen en wonder boven wonder ging dat vissen ons redelijk goed af en ik heb zelfs nog even gezwommen (dat zwemmen heb ik geleerd tijdens het eerste Grote Weilandfeest bij Joep) Ook zijn we nog op jacht geweest naar hunebedmuizen en wat waren die lekker bij het barbeknoeien. De dagen vlogen om en zowel Zorro als ik moesten er aan wennen dat we weer zonder elkaar waren en Zorro gaf de eerste nacht dat ik er niet meer was een concert hoorden ik van zijn mensen en dat deed hij niet toen ik er was.

Of het nu echt gebeurd is of dat het een droom was ik kijk er in ieder geval met een fijn gevoel op terug.

(Op de collage zien jullie Zorro en mij en dat ik zit te vissen. Zorro heeft wit in zijn gezicht. Mijn gezicht is helemaal zwart)

Een extra lang weekend naar de Veluwe van 17-10-25 tot 21-10-2025

Mijn schoonzusje en ik hadden een vijfdaags hotelarrangement geboekt voor een hotel in Ermelo. Op de heenreis gingen we zo als we wel vaker doen aan bij een modezaak waar ik vaker weleens iets koop. Deze keer slaagde ik goed voor een mooi set voor de winter. Aan de eind van de middag kwamen we bij het hotel aan nadat we eerst nog onderweg de lunch gebruikt hadden.

Ik moet zeggen dat het hotel ons beslist niet tegenviel. Ook zaten er verschillende dingen bij het arrangement inbegrepen zoals een wijnproeverij, een uitstapje, een high tea, een bingo en live muziek. 

Mijn schoonzusje stelt altijd een programma samen wat we kunnen gaan doen als we ergens zijn. Voor de eerste dag had ze een bezoek gepland aan een winkel die wel 3000 biersoorten verkocht. Dit had ze speciaal voor mij gedaan omdat ik weleens een biertje drink maar ik heb totaal geen verstand van bier.

Ik moet zeggen dat ik mijn ogen uitkeek in de winkel: zo groot en zoveel biersoorten.

Ik heb mijzelf een pakketje met abdijbieren cadeau gedaan. Op sommige bieren zaten prachtige etiketten. 

Hierna gingen we naar de kringloopwinkel "De Zaak van Ermelo" er wordt gezegd dat dit misschien wel de mooiste kringloopwinkel van Midden Nederland is. Een winkel met unieke tweedehands koopjes, gezellige hoekjes, een 2e kans bouwzaak en u kunt er heerlijk koffie drinken bij Tante Leut.

Ik moet zeggen dat ik nog nooit zo'n mooie geordende kringloop winkel gezien heb hoewel ik niet zo erg vaak in kringloopwinkels kom (ik breng er wel regelmatig wat heen) Ik heb er zelfs iets gekocht wat ik echt nodig had.

Hierna gingen we naar de Schaapskooi van Ermelo.

De schaapskooi "Schapendrift" is een van de grootste van Nederland. Elke dag graast de schaapskudde (met het zeldzame ras Veluws Heideschaap) onder leiding van een herder over de Ermelosche Heide. In het bezoekerscentrum, dat naast de schaapskooi ligt, kun je precies zien wanneer de schapen terugkomen.

Er waren ook demonstraties o.a. Spinnen.

We hadden ook geluk want de kudde zou spoedig terug komen van de heide en daar wachtten we natuurlijk op. Het was zo leuk om te zien dat toen ze in de buurt van de schaapskooi waren ze opeens een spurt namen om het hek door te gaan naar de kooi.

Ik moet zeggen dat het een hele geslaagde dag geweest was. De volgende dag konden we mee met een dagtocht naar het paleis Het Loo maar omdat we niet al te mobiel waren en er allemaal trappen in het paleis zijn zagen wij daarvan af. Trouwens we waren daar al heel vaak geweest. 

Wij gingen die dag naar het Park de Hoge Veluwe. Ook bezochten we het Musonder waar ik het ondergrondse wortelstelsel van een boom heel bijzonder vond om te zien.

Nadat we geluncht hadden in het restaurant maakten we een rondrit met de auto in het park. Als je met de auto gaat heb je natuurlijk haast geen kans om dieren te zien en die zagen we dan ook niet.

Ik hoopte toch nog om bij het uitkijkpunt de moeflons te zien. In het verleden zag ik ze daar altijd met Manlief. Hoewel er verschillende mensen stonden te kijken was er geen moeflon te zien helaas.

Wat ik wel zag was verschillende paddenstoelen maar omdat het breukje in mijn enkel nog niet helemaal genezen was kon ik niet echt op het onverharde lopen om mooie foto's te maken.

De volgende dag bleven we in het hotel want er werd 's middags een high tea georganiseerd. We speelden spelletjes wat we ook altijd leuk vinden. 

De laatste dag zouden we naar de zandsculpturen in Garderen gaan op weg naar huis. Maar omdat mijn schoonzusje niet fit was en zich grieperig voelde gingen we direct op huis aan. 

Het waren heerlijke dagen geweest in een prima hotel met een hele goede verzorging. Het hotel lag in een mooi rustig bosrijke omgeving.  

Een lang weekend naar Hoenderloo van 03-10-2025 t/m 06-10-2025

foto van internet

Andere jaren ging ik altijd met mijn vriendinnen naar Ameland om daar de Slik tot Zand tocht te lopen hoewel ik de laatste jaren niet meer wandel. Nu kwam, meen ik Heleen met, het idee om eens een andere tocht te doen want verandering van spijs doet eten. Het werd een tocht in het Park de Hoge Veluwe. Daar werd op vier oktober de Wandeldag georganiseerd. Ik vond het wel leuk want daar was ook een tocht van 1 km en die zou ik dan kunnen doen met mijn rollator. Maar omdat ik drie weken geleden een Weber A fractuur aan mijn enkel opliep was ik bang dat het uitje er voor mij niet in zou zitten. Maar omdat Harriet de beschikking had over een grote auto kon ik toch mee want zowel mijn rollator en rolstoel konden er in mee. We hadden een huisje gehuurd op een bungalowpark in Hoenderloo. Op de heenweg gingen we ergens aan voor een kop soep. Omdat we nog te vroeg waren om in het huisje te mogen gingen we nadat we boodschappen gedaan hadden in Hoenderloo bij Restaurant Brunch koffie met gebak nuttigen Ik trakteerde hierop want er stond al ruim twee jaar een afspraak dat als ik iets bepaalds zou zeggen dat ik moest trakteren. Ik had het bewust deze keer gezegd want het was nu echt waar en ik vond het ook wel een goede gelegenheid om te trakteren.

foto van internet

Toen we ons op het park hadden ingecheckt was het wel even zoeken naar het huis. Tijdens het inchecken kreeg we een papiertje waarop stond waarom de gazons er zo omwoeld uitzagen.

We zouden het geweldig gevonden hebben als we een wild zwijn voor het raam hadden gezien maar dat gebeurde helaas niet. Wel lagen er verschillende beukennootjes en daar zijn zwijnen dol op. We aten die avond gebakken aardappeltjes met een schnitzel, salade en groeten uit een pot (dit is meestal standaard op onze eerste avond) Zoals altijd werd de avond gevuld met spelletjes.

De volgende dag was Heleen jarig en hadden we slingers opgehangen. Natuurlijk kreeg ze ook een kadootje 

Maar het was ook de dag dat er gewandeld moest worden ondanks de slechte weersvoorspellingen gingen er drie toch voor de 15 km en twee gingen de 5 km doen. Ik bleef in het huisje en kreeg regelmatig foto's doorgestuurd zodat ik toch ook min of meer van het mooie park mee kon genieten.

Wat had ik graag deze herten met eigen ogen gezien

Ik heb van het jaar nog geen paddenstoelen gezien en moet het dus met deze collage doen.

Ik kreeg bericht van de wandelaars dat ze met hun wandeltocht klaar waren en terug kwamen. Ondanks de slechte weersvoorspelling was het eigenlijk reuze meegevallen zeiden ze.

Omdat het Heleen haar verjaardag was trakteerde zij ons op een etentje. We gingen naar buffetrestaurant "De Garderense Berg". Hier was zoveel keus en het was heerlijk. Bij thuiskomst deden we nog wat spelletjes en alweer niet al te vroeg doken we ons bed in.

foto van internet

De volgende dag gingen we naar het Openluchtmuseum in Arnhem. Gelukkig dat ik een rolstoel meehad anders had ik thuis moeten blijven. Lang geleden was ik er voor het laatst maar ik moet zeggen dat ik het geweldig heb gevonden. Je zag allerlei dingen uit het verleden die je nagenoeg vergeten was. Alleen degenen die me moesten duwen hadden het niet zo makkelijk want de straat was nog al oneffen.

Natuurlijk gingen we ook poffertjes eten want dat hoort er ook wel bij als je terug gaat in de tijd.

Ook hadden we ons opgegeven voor een workshop zeefdrukken. Ik ben eigenlijk niet zo'n crea Bea maar ik heb me er toch aan gewaagd ook al was het resultaat niet denderend.

Waar we misschien nog wel de meeste lol aan beleefd hebben in het museum is dat we een foto hebben laten maken in kleding die men ongeveer 100 jaar geleden droeg. Voordat ieder aangekleed was lagen we constant in een deuk.

En hieronder zien jullie de groepsfoto in de kleren en kleuren van die tijd.

Ondanks dat het af en toe wat miezerde viel het weer ook vandaag weer mee. Voordat we weer naar het huisje teruggingen dronken we nog iets in het restaurant. De arretjescake die ik gekozen had was heerlijk.

Die avond gingen we uiteten in het restaurant van het park. En ook hier was het eten goed. De volgende dag zat het lange weekend er alweer op en kozen we om niet direct voor de hoofdwegen te gaan maar maakten we een soort rondrit. Volgens mij wist onze chauffeuse Harriet daar redelijk goed de weg. Wie besloten om in Epe een koffiestop te houden en hierna zochten we wel weer de hoofdwegen op om naar huis te rijden.

Ik heb erg genoten van het weekend en was dankbaar dat ik toch mee mocht ondanks dat ik niet zo goed uit de voeten kon.

Meiden bedankt voor jullie hulp en gezelligheid.

Figo's vierde verhaaltje voor op de facebook pagina van Balkonkater Dorus

De tijd gaat snel en het was weer de beurt van Figo om een verhaaltje op de facebook pagina van Balkonkater Dorus te schrijven en die verhaaltjes plaats ik ook op mijn blog.

Lieve kattenvrienden en kattenvriendinnen. 

Wat ik nu toch enige tijd geleden voor vreselijks heb meegemaakt is eigenlijk te gek en te erg om over te miauwen. Vrouwtje en ik waren in de tuin bezig geweest, trouwens vrouwtje deed het werk en ik hield natuurlijk toezicht. Toen we klaar waren ben ik via de bijkeukendeur weer in huis gegaan en vrouwtje borg het gebruikte tuingereedschap op in de garage. Opeens begon ik in de keuken vreselijk te gieren en vrouwtje hoorde dat in de garage en snelde de keuken in door de tussendeur om te kijken wat er wel niet met me aan de hand was. Opeens hoorde ze ook nog gieren wat haar niet bekend voorkwam. Het was echt een hels kabaal. Wat was er wel niet aan de hand? Er zat een vreemde kat die vrouwtje en ik nog nooit gezien hadden in MIJN HUIS🙀 Ik was bang en de vreemde kat ook. Opeens sprong hij op het aanrecht met een dikke staart toen hij mijn vrouwtje zag. Ik had ook een staart zo dik als een pols. Even later sprong hij weer op de grond om via de buitendeur van bijkeuken naar buiten te spurten. Ik volgde hem direct met doorgezakte poten en een dikke staart. Maar vrouwtje riep me terug door met een kattenstick te ritselen. Jullie weten toch dat ik gek op kattensticks ben? Ik ben de hele dag van slag geweest en ik heb zelfs 's avonds mijn vrouwtje aangevallen door mijn poten met mijn mooie scherpe nagels uit om haar been te slaan. Dat wordt omgekeerde agressie genoemd zegt vrouwtje maar ze vindt dat geen mooie eigenschap van me want af en toe heb ik daar last van. Vrouwtje zegt baken je huis en tuin toch af door je behoeften buiten in de tuin te doen i.p.v. dat je er altijd voor naar binnenkomt om op je kattentoilet te gaan. Trouwens er zijn hier in de buurt in twee huizen nieuwe tweevoeters komen wonen en die hebben vast viervoeters want er lopen opeens vreemde viervoeters die vrouwtje en ik niet kennen voor mijn huis langs en ook in mijn tuin. Ze liggen soms zelfs op mijn terras en ik moet niks van ze hebben. Laten ze in hun eigen tuin blijven!!! Tegenwoordig lig ik als een waakkat in de bijkeuken voor de kist met tuinkussens zoals jullie op foto kunnen zien want ik wil beslist niet meer dat die kat in mijn huis komt. En hij heeft ook niks te zoeken bij mijn snacktoren, mand en waterfontein Nu dit was het weer voor deze keer.

Lieve kopjes van Figo

Figo's derde verhaaltje voor op de facebook pagina van Balkonkater Dorus.

Het is was weer mijn beurt mijn beurt om te miauwen en ik wil het er over hebben hoe ik mijn vrouwtje tuk had en dat ik naar de Witjas moest.

Zoals de meesten van jullie misschien wel weten hou ik van hoog zitten en op een avond toen het al donker begon te worden heb ik het vrouwtje uitgedaagd om op de pergola heen en weer te gaan lopen. Ik deed net of ik er niet meer af durfde en vrouwtje haalde tenslotte twee trappen uit de garage die ze bij de pergola neerzette en wat denk je? Na een tijdje sprong ik er gewoon af😹😹😹 Trouwens pas heb ik weer een bijzonder toer uitgehaald op de pergola. Terwijl ik op de pergola liep sprong ik op het platte dak van de garage en vandaar op het platte dak van de bijkeuken en zo kon ik op het dak van mijn huis komen. Ik ben zelfs tot de nok gelopen. Ik zag dat mijn vrouwtje het niet zo leuk vond ze stond zenuwachtig in mijn tuin naar me te roepen en snelde later naar boven om een raam van een slaapkamer open te doen zodat ik naar binnen kon. Maar jullie dachten toch niet dat ik via een raam naar binnen zou gaan? Nee hoor ik ging weer naar het platte dak van de garage en sprong zo op de oprit. Katten worden toch niet voor niks dakhazen genoemd?  

Trouwens de avond dat ik voor het eerst op de pergola liep toen het al donker werd bleef ik het vrouwtje uitdagen want ik ging nog even de hort op en mijn vrouwtje wil niet dat ik in het donker buiten ben. Ik heb immers een zwarte jas en ben daardoor op straat in het donker niet goed te zien. Ik kom eigenlijk niet op straat maar vrouwtje was er toch niet gerust op. Ik ben wel een aardige tijd weggebleven. Ik zag mijn vrouwtje wel steeds op straat heen en weer lopen en mij zachtjes roepen want het was al heel laat. Dan was ze weer binnen en dan liep ze weer op straat. Toen ze weer binnen was kwam ik doodleuk na een tijdje naar binnengewandeld door de bijkeukendeur maar ik was toch wel een geruime tijd op

stap geweest. Ik heb dit trouwens tot nu toe nooit meer gedaan.

Ik heb wel een overbezorgd vrouwtje hoor geloof ik want onlangs moest ik naar de Witjas want ze maakte zich zorgen over de roos die ik had. Roos valt natuurlijk op een zwarte jas extra op. Volgens de Witjas was het niet iets ernstigs want de schilfers zijn onder de microscoop bekeken. Vrouwtje kreeg het advies om zalmolie te gaan gebruiken. Nu daar schrok ik heel erg van want dan zou ik naar zalm gaan ruiken en dan zouden de buurtkatten op mijn afkomen omdat ze dachten dat ik een zalmsnack was. Gelukkig zag mijn vrouwtje mijn schrik en zei mallerd je wordt er niet mee ingesmeerd maar je krijgt iedere dag een theelepeltje op je eten. Nu dat krijg ik en sindsdien zijn de schilfers een stuk minder. Trouwens die zalmolie lus ik wel.

Nu dit was het weer voor deze keer.

Lieve kopjes van Figo

Vandaag alweer zes jaar geleden.

Het is vandaag precies zes jaar geleden dat mijn man plotseling overleed. Soms kan ik mij niet voorstellen dat het al zes jaar geleden is.

Al zes jaar lang moet ik je missen
maar iedere dag kom je nog steeds voorbij.
In heel veel kleine en gewone dingen
voel ik jou nog steeds heel dicht bij.

Ik kijk naar je foto, ik hoor je stem
iemand doet wat jij ook altijd deed.....
En al die kleine dingen maken
dat ik je niet vergeet.

Ik vind je in heel gewone dingen
die maken dat ik je nog steeds heel erg mis.
Maar daardoor weet ik ook,
dat de dood niet het einde is.

Zolang ik nog over je praat
met een lach en soms met een traan,
dan ben je zolang ik leef
nooit echt helemaal van me weggegaan.

(het is een gedicht van wendysgedichten wat ik iets heb aangepast)